Welcome to Asia.

Zit nu in de bus richting Sihanoukville, (Cambodja) voor een paar dagen strand, want daar ben ik nu wel aan toe. Als je m'n verslag leest dan snap je wel waarom.
Waar was ik gebleven? De laatste week Australie is voorbij gevlogen. Hele leuke week gehad en na veel gezien te hebben en qualitytime met familie ging ik een beetje m'n eigen gang en was elke dag in de stad. Heb afgesproken met Esther, Daniel en Tine die ik in Sydney had ontmoet. Doordat ik natuurlijk Brisbane al op m'n duimpje kende. Heb ik Daniel en Esther de stad rondgeleid. Esther is au pair en had een auto tot haar beschikking dus zijn zijn we een dag naar the Sunshine Coast gereden. Gelukkig had Esther al veel ervaring om aan de andere kant van de weg te rijden en was ze niet bang om de hellingproef te doen of keurig te stoppen voor een stopbord. ;-) Gelukkig zijn we uiteindelijk weer levend in Brisbane aangekomen. De volgende dag was Tine ook gearriveerd en zijn we met ze alle naar Lone Pine geweest, een park met koala's, kangaroos enz. Daar bewezen de kangaroos dat ze niet altijd zo lief zijn als dat ze eruit zien, eentje had in m'n hand gebeten en een ander in Tine dr nippel. Was wel heel grappig!! Die avond met eten zijn we uitgeweest en heb ik voor gratisgeld in 't hostel bij Tine geslapen want die had 3 lege bedden in der kamer. Die nacht werd ik ineens wakker want hoorde een meisje met de deur gooien en huilen, vloeken. Ik was de enige die wakker was en hoorde verder niemand bij haar. Ik moest toch naar 't toilet dus dacht ik ga even vragen wat er is en of ik dr kan helpen. Eerst zag ik dr niet dus ging terug naar m'n kamer maar toen kwam ze ineens iit de doucheruimte. Ze was nogsteeds aan t huilen en tieren aan de telefoon. Toen ik dr vroeg wat er was zei ze dat ze wakker werd omdat ze dacht dat ze moest plassen. En toen stond er een jongen uit haar kamer naast haar bed over al haar spullen heen te pissen. Toen ging ze weer verder met bellen en schelden en er kwamen gelukkig andere uit haar kamer naar haar toe dus dacht zoek t uit. De laatste dagen heb ik lekker op Southbank gelegen en Renske nog gezien! Super grappig zo aan de andere kant van de wereld! Die nacht was het alweer tijd om naar Azië te gaan.
De vlucht naar Azie was prima, had dit keer twee stoelen voor mezelf en zat naast een hele aardige man. Mocht zelfs liggen van hem, maar ieder twee stoelen vond ik genoeg. Heb lekker kunnen slapen en in de middag werd ik naar m'n guesthouse gebracht. Die weg daar naartoe dacht ik, wow welkom in Azië het werelddeel zonder verkeersregels. Of één regel: "probeer met behulp van toeteren en slingeren over de weg zonder iemand te raken op plaats van bestemming te komen".Heel bijzonder hoe iedereen hier over de weg rijdt en de ander afsnijd of rakelings langsheen rijdt. En dat met 4 personen of een halve winkel op een scooter of uitpuilende auto. Niemand wordt boos en go with the flow.
Eenmaal in m'n guesthouse heb ik m'n spullen gedumpt en ben naar Koh San Road gelopen. Daar heb ik Melanie ontmoet en hebben lekker Thais gegeten en die avond met Charlotte en Matthijs afgesproken, dat was nog een hele uitdaging zonder internet aangezien smsen 50 cent is. Dus opzoek gegaan naar wifi om een plek af te spreken, bij de wifiplek hadden we twee nieuw zeeland boys ontmoet dus die zijn ook meegegaan. Toen we lekker zaten te drinken kwam ik heel toevallig ineens Daniel tegen die zat bij mij op de basisschool en was hier aan het werk voor sensation white. Dus hij sloot ook aan met zijn vrienden. Super leuke avond gehad en eindigde uiteindelijk bij een pingpongshow.. Verschrikkelijk, vroeg me echt af wat ik hier deed. Er zat geen leven in die meisjes/vrouwen en zijn toen ook snel weer weggegaan. Zal de details achterwege laten. Mel kwam er ook achter dat ze haar telefoon was vergeten bij de bar waar we waren. Toen ze belde naar dr telefoon nam er een man op en die zij dat als ze morgen om 23:00 bij dezelfde bar was, dat ze dr telefoon terug krijgt.
De dag erna hebben we met Charlot en Matthijs een paar mooie tempels bekeken en na t eten heeft Mel op wonderbaarlijke wijze haar telefoon teruggekregen. Die nacht hebben we om 5 uur de trein gepakt richting Poipet, de grens van Thailand-Cambodja. In de trein zat een Amerikaanse man met zijn vrouw en hij wist niet waar hij heen moest dus boden we aan om met ons mee te gaan, want Mel had alles opgeschreven. Na 6,5 uur kwamen we aan bij de laatste treinhalte en moesten we met de tuktuk naar de grens om een visum te halen. Toen we aan het onderhandelen waren, zei die Amerikaanse man "laat mij maar even". En hij regelde voor ons 4 een goedkope tuktuk. We werden afgezet bij de "boarderpost", met allemaal mannetjes in pak, maar Mel had gelukkig gelezen dat ze je eerst bij de verkeerde dumpen dus daar trapte we niet in en vroegen naar de "official boarderpost" de tuktuk wilde niet verder rijden, maar gelukkig hadden we de Amerikaanse man nog en die zorgte ervoor dat we niet hoefde te slepen met onze spullen dus reed de tuktuk naar de goeie plek. Gelukkig zorgt Mel totaal niet voor stress in deze trip en kwam ze erachter dat ze haar departure card had weggegooid. Gelukkig kon ze een nieuwe invullen en toch door om een visa te kopen. Maar toen kon Mel dr pasfoto's niet meer vinden..hahaha maar die heb ik uiteindelijk gevonden. De visa was zo geregeld, maar daarna moesten we nog in de rij voor paspoortcontrole en vingerafdrukken. Dat duurde ongeveer 2 uur! Hoorde later dat er mensen waren die voor 200B zo door konden lopen. We werden toen naar het busstation gebracht en konden nog 4 uur met de bus naar Seam Reap. Ze beloofde ons om ons af te zetten bij the night markt midden in de stad, maar we werden gedumpt in the middle of nowhere met een paar tuktukdrivers die ons naar de stad zouden brengen. We probeerde er nog tegenin te gaan en zeiden dat dit niet de afspraak was enz. Maar een andere jongen die hier vaker was geweest zei dat we maar gewoon de tuktuk moesten nemen want ze doen dat altijd, werk regelen voor elkaar. Binnen no time was de halve bus weg en stonden wij daar nog samen met een Amerikaans meisje te onderhandelen met een tuktukdriver die de meest lelijke tuktuk had en zijn scooter aan kreeg door de draadjes in elkaar te draaien. Hij viel nog net niet uit elkaar van ellende. Ik wilde kijken of de banden wel hard genoeg waren dus voelde even met mijn voet aan de band en vervolgens viel die dat hele ding om. Kon hem nog met opvangen en die tuktukdriver zei "what are you doing!?". Dus ik zei dat ik wilde checken of ie wel stevig genoeg was en of we er wel inkonden met z'n drieën. Gelukkig was ie niet boos en zei dat we er wel inpasten met alle spullen. Vervolgens verontschuldigde die zich dat ie naar drank stond, maar dat kwam doordat hij een 'bruiloft had gehad'. Hij zou ons gratis brengen als we hem de volgende dag/nacht zouden inhuren voor de Angkor Wat tempels. We moesten wel want het was donker en er was niemand meer, dus overbeladen en Mel zittend op haar backpack heeft ie ons afgezet in de stad.
Die nacht om 5 uur stond hij present en hebben we Angkor Wat bij zonsopgang gezien onder het genot van een bakje kofie. Super mooi!! Daarna nog twee andere tempels bekeken en smiddags een powernap gedaan, want we konden onze ogen niet meer openhouden. Uiteindelijk was de tuktukdriver echt een hele lieve man en best aandoenlijk. De dag erna hadden we hem ook maar gereserveerd en hebben we de rest van de tempels bekeken. Daarna wilde we nog naar de floating Village, wat verder was dan we dachten dus hadden het te doen met onze tuktukdriver in de volle zon. Super leuke rit, je zag echt hoe ze hier leefde. We maakten een boottrip langs de floating villages, een crocodile farm en langs een school waar je rijst e.d. kon kopen voor de kindjes zonder ouders. Die boys van de boot waren super aardig, we mocht de boot besturen en vroegen of we iets wilde kopen voor de kids. Dat wilde we wel dus we kochten een groentepakket, dit vonden ze denk ik te weinig dus de rest van de trip terug waren ze heel sacherijnig en zeiden niks meer. Prima. Je kon nog een 'fooi' geven, maar die mocht ie van mij ook in z'n * steken. Toen we van de boot kwamen stond er ineens een kindje met twee schoteltjes dus keek er ff naar en liep door aangezien alle kindjes hier bedelen of je iets willen verkopen. Maar ik keek toen nog eens goed, stonden onze hoofden op die schoteltjes! Ze hadden dus stiekem een foto van ons gemaakt, heel freaky. Na twee dagen Angkor Wat hebben we via ons hotel een nachtbus geregeld naar Phnom Penh en die zou ons om 10:30 oppikken.
We kregen die avond rond 8?de tickets voor de bus, maar die stonden volgekrast en ik geloofde er dus niks van. Op internet gekeken en er stond dat het scammers waren en dat ze dingen niet hebben die ze zeggen te hebben zoals bijv. liggende stoelen om te slapen. Dus hebben we de vrouw van de receptie ermee geconfronteerd. Zij gebeld naar die bus en wij zeiden dat we ons geld terug wilden en eerst de bus wilde zien voordat we betaalde. Dat kon niet. Dus stennis gemaakt kregen toen het geld terug en zij nam onze tickets in. Toen savonds was die vrouw van de receptie weg en vroeg een andere man "hebben jullie al een tuk tuk om je naar de bus te brengen?" Dus wij zeiden nee ze komen ons hier ophalen. En toen zeiden wij dat we de tickets nog moesten hebben. Dus die kregen we toen van hem. We werden rond 11:15 savonds opghaald met een klein busje en naar de bus gebracht. (We hadden nogsteeds niks betaald) Uiteindelijk was het dus wel een goeie bus en we hadden een goeie plek en dat voor niks. Dus ik zei tegen Mel, hopelijk krijgen we geen karma. Slapen kon echt niet in die bus. Mijn god. Het leek alsof ie met 100 km per uur over de weg scheurde en we werden gelanceerd in ons 'bed'. Toen we eindelijk beetje sliepen hoorde we een harde klap en krgggrrr en toen stonden we stil. Karma, bus kapot. De halve bus ging naar buiten, maar wij grepen die kans om te slapen, want we konden er toch niks aan doen. Toen ineens na 2 uur? Kwam de man die onder ons lag vertellen dat de bus echt kapot is en ze een nieuwe bus sturen, maar dat het nog wel lang kon duren als ie überhaupt komt. Hij zei dat er nu een minibusje aan kwam dus als we snel waren konden we daar mee voor 2,50. Wij dus snel uit de bus en dachten boeie we doen het gewoon. De rest van de mensen stonden als een stel zombies toe te kijken en nog geen 10 min later zaten we met 20!! man in een minibusje waarvan er een grote barst over de hele voorruit zat en ook niet echt comfortabel was voor nog 3 uur. In Phnom Penh hebben we de killingfields en de S21 (gevangenis) bekeken. Heel indrukwekkend was dat. Verhaal is iets langer geworden dan gepland dus zit nu na een partynight lekker op het strand de zonsondergang te bekijken.

X

Oja, ik mis thuis totaal niet...behalve als ik naar het toilet moet. Is echt om te janken!!